Պատմությունը մի տղայի մասին էր, ով արդեն որերորդ տարին էր մնացել էր նույն դասարանում։ նրա անունը Հենդոն։Եթե Հենդոն երկու տարի էլ նստի նույն դասարանում, համադասարանցիներին հորեղբայր կգա։ Հիմա էլ գալիս է, բայց՝ կրտսեր հորեղբայր։Բոլորը սպասում էին, թե երբ է վերջապես նրա պարտադիր կրթության տարիք անցնելու, որպեսզի նա գնա դպրոցից։ Նա բոլոր առարկաներից միայն երկուս ես ստանում, և միայն Աշխատանքն էր, որ հինգ էր։ Նա նորոգում էր դպրոցի կահույքը, քանի որ շատ լավ էր այդ գործից։ Մի անգամ , երբ քառորդ էին փակում, ուսուցչուհին ասաց, որ նրա Աշխատանքը նույնպես երկուս է։ Այդ ժամանակ Հենդոն շատ զայրացավ և դուրս վազեց դասարանից։ Այն ժամանակ, երբ սկսեցին նույնիսկ իր տաղանդը չգնահատել նա այլեւս չդիմացավ։ Ես կարծում եմ որ ուսուցիչները պետք է գնահատեին Հենդոնի տաղանդը։